بررسی عوامل مؤثر بر گرایش زنان و دختران دانشجو به آرایش چهره (مورد مطالعه: دانشگاه‌های شهر کرمان)

آرایش صورت فنی است که افراد بشر برای خوش‌منظره کردن چهرة خویش از آن استفاده می‌کنند. در این زمینه زنان با استفادة گسترده و بی‌سابقه از تغییردهنده‌ها و اصلاح‌کننده‌های علمی و غیرعلمی گوی سبقت را از مردان ربوده‌اند. بررسی دلایل گرایش زنان به این نوع رفتار هدف اصلی این پژوهش است. بدین منظور 200 دانشجوی مجرد و متأهل در دانشگاه‌های شهید باهنر و آزاد شهر کرمان بر اساس نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی‌شده متناسب با حجم مطالعه شدند. پژوهش حاضر به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت و جهت بررسی ارتباط بین متغیرها و شدت و ضعف آن‌ها از آزمون‌های اسپیرمن، کندال c و d، و سامرز d استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد دختران و زنان دانشجو علل گرایش به آرایش چهرة خود را فقدان اعتماد به نفس، هم‌رنگی با جماعت زنان، ترمیم آسیب‌های صورت، اعتراض به سختگیری‌های جامعه و خانواده، احساس برخوردار بودن از روحیة بهتر، واهمه از جذب شدن همسران خود به زنان و دختران زیباروی و آرایش کرده، پنهان‌کردن خستگی‌های ناشی از کار زیاد روزانه و جزآن ارزیابی کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد پنج متغیر فقدان اعتماد به نفس، نیاز به تأیید دیگران، اعتقاد به زیبایی زنان به عنوان شرط انتخاب همسر برای مردان، تمایل به نشان دادن موقعیت طبقاتی بالاتر و اعتراض به سختگیری‌های جامعه و خانواده به ترتیب میزان اهمیتی که در تبیین علل گرایش به لوازم آرایش داشته‌اند وارد معادله شد و حدود 67 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کرد.